ഭക്തിയും സൂക്തിയും

ശ്രീകൃഷ്ണ ഭക്തന്മാര്‍ക്ക്‌ സുപരിചിതനായ ഒരു പരമ ഭക്തനാണു പൂന്താനം നമ്പൂതിരി. ഏകദേശം നാനൂറു വര്‍ഷങ്ങളോളമായിക്കാണും അദ്ദേഹം ഇഹലോകവാസം വെടിഞ്ഞിട്ട്‌ . പൊതുവെ എല്ലാവരും ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരു കൃതിയാണു അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജ്നാനപ്പാന. അനശ്വരമായ ജീവിത യാതാര്‍ഥ്യങ്ങളെ ഇത്ര ലളിതമായി മലയാളത്തില്‍ കാഴ്ചവെച്ച വേറൊരു കാവ്യമുണ്ടോയെന്നു സംശയിക്കുന്നു! അതു കൊണ്ടാണു സരളവും അത്യന്തം അര്‍ത്ഥസമ്പന്നവുമായ പൂന്താനത്തിന്റെ വരികളോടെനിക്കിത്ര താല്‍പര്യം. യതാര്‍ഥ മലയാളഭാഷാ തേഞ്ഞു മാഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണെന്ന നഗ്നസത്യം നമ്മള്‍ മനസ്സിലാക്കന്‍ ഇനിയും എത്ര കാലം വേണ്ടിവരും ..?സാധാരണക്കാരെ ഹഠാതാകര്‍ഷിക്കുന്ന, ഏത്ര വലിയ തത്വങ്ങളാണു നമ്പൂതിരി ഇത്ര സരസമായി ഭക്തി മാധുര്യത്തോടുകൂടി ആ വരികളില്‍ ഉള്‍ക്കൊള്ളിച്ചിരിക്കുന്നത്‌? ജന്മാഘോഷങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ അവിചാരിതമായ ഒരു ആപതതില്‍പെട്ട്‌ നഷ്ടപെട്ടുപോയ സ്വന്തം മകനെ വിചാരിച്ചു ദുഃഖിക്കുന്ന ആ പിതാവിന്ന് ശ്രീകൃഷ്ണഭക്തിയാല്‍ പകരുന്ന സാന്ത്വനം വെളിപ്പെട്‌ഉന്നത്‌ നോക്കൂ !

" ഉണ്ണികൃഷ്ണന്‍ മനസ്സില്‍ കളിക്കുമ്പോള്‍ ഉണ്ണികള്‍ വേറെ വേണുമോ മക്കളായ്‌ ! "

ഇന്നും ആരേയും വളരെ ചിന്തിപ്പിക്കുന്ന എത്രയെത്ര തത്വങ്ങളാണു നമുക്ക്‌ അദ്ദേഹം കാഴ്ച വെച്ചിട്ടുള്ളത്‌ ! " കരുണ ചെയ്‌വാനെന്തു താമസം കൃഷ്ണാ.. " എന്നു ചൊല്ലിക്കൊണ്ടു ഞാനും ആ തൃപ്പാദങ്ങളില്‍ സാഷ്ടാങ്ക പ്രണാമം ചെയ്യട്ടെ ! പി കെ രാഘവന്‍